Filosofie is niet aan mij besteed. Het menselijke brein is er niet voor gemaakt. Mijn brein toch in elk geval niet. Ik heb het al moeilijk genoeg om te weten hoeveel velletjes wc-papier ik precies nodig heb om mijn gat proper te vegen. Van Sheryl Crow mogen dat er niet meer dan twee zijn, maar stuff that bitch. Ze maakt slechte muziek en is samen geweest met Lance Armstrong.Nu we toch over Sheryl Crow bezig zijn: kakken is één van de meest onderschatte menselijke geneugten. Niets heerlijker dan een stevige drol - maar ook niet te stevig - die via de sluitspier de pot komt in gesjeest. In lijstjes met 'het hoogste lichamelijke genot' zie je nochtans nooit kakken staan. Of toch bijna nooit. Nochtans is het een zeldzaam genoegen dat helemaal gratis is, op voorwaarde dat je genoeg te eten hebt. De sluitspier is het punt waar lichaam en ziel elkaar raken tijdens het kakken, zou een groot filosoof kunnen gezegd hebben. Misschien spoelt u vlug door, maar ik kijk toch altijd even hoe mijn verse drol er uit ziet. Meestal doe ik dat gloeiend van trots. En u?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten